shoppen

Net even met het gezin de stad in geweest, het vrouwtje begint op te zwellen en dan dient er dus een vernieuwing te worden aangebracht in het kledingassortiment.
Zoals altijd zetten we de fiets bij Vrankrijk, dan lopen we verder met de wandelwagen richting Dam en Kalverstraat. De kleine vind het allemaal prachtig, ziet de hele wereld voorbij komen en de hele wereld ziet hem, da's ook mooi natuurlijk. Moeders richt zich op de kleding, eerst de C&A, de grootste C&A allertijden in te geschiedenis van de mensheid, daar zal ze toch wel wat vinden.. not.
Wij mannen zijn op een gegeven moment maar het restaurant ingedoken terwijl moeders woest aan het heen en weer rennen was met bloemtjesjurken en zwangerschapsbroeken. Twee hamkaas-broodjes, een bak koffie en een fles chocolademelk gingen naar binnen. In de overtuiging dat het vrouwtje ondertussen wel rond was gingen we weer naar haar op zoek, het moge duidelijk zijn dat het hele C&A-avontuur geen succes bleek te zijn, we vertrokken zonder kleding maar met een volle buik, nou ja, de mannen dan.
Volgende stop bleek de H&M, daar waren wij mannen al een beetje de draad kwijt, de verwarring sloeg toe, het leek wel alsof er overal kledingwinkels waren, waar je ook keek! Maar dat ligt dan waarschijnlijk aan de overdaad aan prikkels op de Kalverstraat die ons verstand te boven gaat, dat trekt ons brein niet, dan ga je vreemde dingen zien.
Toen moeders in de catacomben van de H&M verdwenen was zijn wij kerels maar een beetje de Kalverstraat ingedoken, een beetje met de wandelwagen spelen en mensen kijken. Mika begon het ondertussen wat zat te worden en had geen keus dan zijn eigen spel te spelen. Hij besloot midden in de Kalverstraat te gaan zitten en rondjes te draaien op zijn billen. Ondertussen kijkend naar de mensen en maar roepen: "Veel mensen, veel mensen"
Grappig om te zien hoe de verschillende soorten mensen daarop reageren..

• Toeristen reageren vaak alsof ze net uit de baarmoeder zijn gekomen, elke prikkel dient opgeslurpt te worden alsof hun laatste uur geslagen heeft. En zo'n eigenzinnige peuter midden op straat brengt de toerist tot stilstand met een gezicht van totale verbazing, niet zo goed wetend of ze moeten lachen of mij streng moeten aankijken. Eén toeriste uit een Aziatisch land wilde haar fototoestel pakken maar durfde het niet door te zetten. Een groepje zuid-europeanen stond van een afstandje te giechelen en te wijzen naar mijn maffe zoontje, ze straalden iets uit van: "Hiervoor kwamen we dus!"
• De 'wannebe Amsterdammer' is ook een bepaald slag mens, vaak woonachtig in Almere, Purmerend of Hoorn. Die komen een dagje Kalverstraat doen omdat hun winkelstraat thuis bij lange na niet kan voldoen aan hun eisen. Eigenlijk zijn ze stikjaloers op Amsterdammers maar zullen dat nooit toegeven, lopen er vaak bij alsof ze eigenaar zijn van de door hen belopen grond.
  Mika die zittend op straat rare keelgeluiden maakt, mensen aanwijst en benoemd, "m'neer" "opa" etc.. lijkt weinig indruk te maken op deze mensen, ze zijn zo met zichzelf bezig dat ze in staat zijn het ventje plat te walsen met hun overbeladen wandelwagen.
• De provincialen zijn ook zo typisch en makkelijk te herkennen.
  Die doen een dagje Amsterdam, meestal niet vaker dan ééns in het jaar. De vrouwen trekken hun beste kloffie aan, meestal armzalige kaktutten, van die Hünkemüller-typjes. Die zijn in staat een pofbroek aan te doen met ruitpatroontjes zodat hun reet nog vetter lijkt als ie al is. Of ze trekken hun broek zo diep in hun naad dat de hele vetkraam over de kasseien klettert. De haardracht is overduidelijk geknipt door een hondentrimmer.
  De mannen doen het niet veel beter, hun haardracht stamt regelrecht uit de jaren vijftig en is al sinds jaar en dag bij wet verboden in Amsterdam.
  De kinderen hebben meestal oorbellen in, waarschijnlijk omdat ze meestal errug lelijk zijn en zo'n bel doet het nog wat lijken. Of omdat hun ouders ze dan samen met het vee aan hun bel kunnen vastleggen in de stal.
  Je ziet dwars door hun onbeholpen facade wat een vreselijke boeren het zijn, totaal geen smaak of stijl. Ze voelen zich ook totaal niet op hun gemak waardoor ze de neiging hebben zich nog luidruchtiger en boers te gedragen als ze normaal al doen.
  Mika zittend op straat leverde mij als vader een aantal vragende en soms boze blikken op, alsof ze vonden dat ik verkeerd bezig was. Misschien omdat er in hun winkelstraten vaak koeiestront ligt.
• De Amsterdammer heb je in soorten en maten, maar toch zijn ze vaak wel aardig relaxed, zijn niet zo bemoeierig en lijkt het allemaal niet zo te boeien. Amsterdammers zien elke dag zo veel dat een kind midden op straat geen indruk meer maakt, had net zo goed een hondedrol kunnen zijn. Het guitige koppie van Mika levert dan ook niet meer op dan een vriendelijke glimlach met een droge opmerking als: "Zit je lekker man?"

Vrouwlief heeft hier trouwens wel wat kunnen scoren.

Toen zijn we maar wat gaan eten in de Kalvertoren, tosties, drinkjes en pappa moest natuurlijk weer iets aparts, Bubble-Shake

Dit is een soort milkshake maar er zitten een soort zetmeel balletjes in die een raar effect hebben op de mond. Best grappig, al doet het sommige mensen denken aan balletjes snot, da's dan weer minder.

Peuters from hell

Wat zal het worden.. jongetje of meisje.

Mika is een redelijk pittig knaapie, af en toe zie je hem met het schuim op zijn bek tegen de muren op springen, op zoek naar een plek om zijn energie in kwijt te kunnen. Heeft iets weg van een bullterrier die zijn tanden in een boom zet en net zolang kauwt tot de boom weg is.

Mijn visioen van nog een jongetje ligt dan ook in het verlengde hiervan, namelijk twee terriers die als razende beesten het huis onveilig maken, zoniet opvreten, alleen nu kunnen zesamenwerken, brrr..
Twee Mika's, de één bijt je in je kruis waardoor je valt zodat de ander je gemakkelijk met een houten trommelstok op je kop kan meppen, help!!!
Of ééntje trekt zo'n zielige kop waardoor je hem even liefdevolle aandacht geeft, zodat de ander ondertussen ongestoord de ijskast kan plunderen, of je jaszakken kan doorzoeken naar poen.

Misschien is een meissie wel beter, een heerlijk meegaand en lief meissie, zo'n koddige met strohaar en een bloemetjesjurk, zo'n type die altijd keurig doet wat je zegt en behulpzaam is en ook daadwerkelijk schrikt en zich gedragen zal als je even je wenkbrouwen fronst. Zo'n meisje die alleen maar veilige hobbies heeft, punniken of zo.. of haartjes kammen van barbypopjes of roze pony's.
En dan wil ik ook dat ze een stukje zorg overneemt voor Mika, dat ze zich moederlijk zal ontwikkelen en Mika onder de vleugels neemt, Mika corrigeert als het nodig is, en hem verteld hoe je op een prettige en meegaande manier met ouders kunt omgaan.
Dit is in ieders belang, heerlijk voor Mika natuurlijk, voor 'het stromeisje' is het ook fijn want ze zal natuurlijk niets anders willen dan lief en meegaand zijn en zorgen voor anderen, dat willen meisjes gewoon..  verder is het fijn voor Ellis en voor mij, wij kunnen dan eindelijk weer eens genieten van het leven in plaats van onze tijd te verdoen met opvoeding en zo..

Nou, nog even en we weten of we feest kunnen vieren of de messen moeten slijpen.