Dit keer Joost Zwagerman, er gingen hem velen voor, er zullen velen volgen.
De Depressie wordt meestal weggezet als somber, zijn de meesten wel eens.. somber, het even niet zo rooskleurig inzien, de wolken zijn donker, hoe blauw de lucht ook is.
De Depressie is wat anders, gaat somberheid op alle fronten voorbij, de donkere wolken zitten in je hoofd, komt geen zonlicht meer binnen, je proeft 't, je ruikt 't, het zaait zich uit naar elke cel zoals een kanker. Je functioneert niet meer zoals normaal, de luiken gaan dicht, het leven houd even op, de dood loert voelbaar en zichtbaar, beheerst je gedachten.
Deze episodes zijn bitter eenzaam, niemand die het ziet, niemand die het voelt of ruikt, je staat er alleen voor, zoals de laatste minuten voor je sterven, niemand die je kan helpen deze horde te nemen, niemand die je terug kan halen..
Eigenlijk ben je een beetje dood.