Aangezien onze kleine Mika vannacht bij Oma Angela was sliepen wij in een lege slaapkamer (leeg omdat de mannen van de kliklaminaat dan hun ding kunnen doen). Alleen een bed en een tv, elk geluid klinkt dan zo lekker door, en door en door en door.. En dus ook het gekraak van ons masssief houten kraakbed!
Nu lig ik niet zo snel wakker van een kraakje hier en daar maar het vrouwmens dat naast mij ligt bestrijkt momenteel 2 á 3 vierkante meter buik! Dus elke beweging die zij maakt brengt een kraakfestijn met zich mee waar een doorsnee 'dance parade' nog een puntje aan kan zuigen, wat een herrie.
Nu lig ik niet zo snel wakker van een kraakje hier en daar maar het vrouwmens dat naast mij ligt bestrijkt momenteel 2 á 3 vierkante meter buik! Dus elke beweging die zij maakt brengt een kraakfestijn met zich mee waar een doorsnee 'dance parade' nog een puntje aan kan zuigen, wat een herrie.
Moeders buik is topzwaar, de buik heeft haar leven overgenomen, en de mijne eigenlijk ook.
De buik bepaalt de dagen en vooral de nachten, 't is net Vietnam, de nachten zijn het ergst.
De buik van nu is zwaarder als de buik van toen, moeders gaat er nu wel beter mee overweg als toen maar het blijft (net als toen) ploegen.
Vanaf een uurtje of 01:30 viel ik in slaap om tot een uurtje of 07:00 om de haverklap wakker te worden, wild en angstig om mij heen kijkend, bang als ik was dat er een reuze oerwoudboom op mijn kant van het bed zou donderen. Wat een vreselijk en gruwelijk gekraak.
Maar goed, Ellis heeft het nog veel zwaarder, ik heb haar gedurende de nacht toch zeker 3 á 4 honderd keer naar het toilet zien gaan, ook nam ze nog een pilletje tegen maagzuur viel mij op en verder zag ik haar regelmatig rechtop zitten omdat ons volgende jong blijkbaar ook wakker was en haar buik van binnenuit aan het bekrassen was met zijn scherpe teennageltjes.
De buik bepaalt de dagen en vooral de nachten, 't is net Vietnam, de nachten zijn het ergst.
De buik van nu is zwaarder als de buik van toen, moeders gaat er nu wel beter mee overweg als toen maar het blijft (net als toen) ploegen.
Vanaf een uurtje of 01:30 viel ik in slaap om tot een uurtje of 07:00 om de haverklap wakker te worden, wild en angstig om mij heen kijkend, bang als ik was dat er een reuze oerwoudboom op mijn kant van het bed zou donderen. Wat een vreselijk en gruwelijk gekraak.
Maar goed, Ellis heeft het nog veel zwaarder, ik heb haar gedurende de nacht toch zeker 3 á 4 honderd keer naar het toilet zien gaan, ook nam ze nog een pilletje tegen maagzuur viel mij op en verder zag ik haar regelmatig rechtop zitten omdat ons volgende jong blijkbaar ook wakker was en haar buik van binnenuit aan het bekrassen was met zijn scherpe teennageltjes.
En dan hebben we nog dat andere jong, hij werd eergisteren ineens ziek, althans.. het zette door en hij begon weer heftig te piepen en te schuren vanuit het strotje. 't is alweer grotendeels voorbij gelukkig, maar wij zetten ons maar weer schrap voor het komende najaar, het lijkt er een beetje bij te horen.
Enkele foto's..
Hier zien we Mika in miserabale toestand liggend op bed, zelfs een filmpje van tiktak kan hem niet doen lachen.
Hier zien we Mika in miserabale toestand liggend op bed, zelfs een filmpje van tiktak kan hem niet doen lachen.
O jee, er moet weer gepuft worden!
Wat een ellende, en dat na alles wat hij de afgelopen tijd al had meegemaakt.
Zoals..
De bult! En de behandeling met 'groene wonderzalf'.
De tong.. Die verdomde melktandjes!
En dan ook nog de puntmuts!
