Verlost!

Hiep hiep hoera! Ik ben verlost van het wezentje in mijn buik. Nou ja, natuurlijk alleen letterlijk genomen wat buik betreft. Geen wonder dat ik veel pijn in mijn buik kreeg met slapen. Ik zat werkelijk helemaal gevuld met baby en vruchtwater. Wat een bink heb ik eruit moeten poepen zeg! Ben erg blij dat die klus gekaard is!!!! Ik was dus toch vergeten hoeveel pijn het doet... In het begin riep ik nog dat ik wist dat het nog niet zo ver was was aangezien ik nog kon lachen en kletsen tussen de weeën door. Ja, totdat het dus echt serieus werd. Dat strippen (loswoelen, en ja dan letterlijk woelen, van de vliezen) is ook al een best pijnlijke aangelegenheid. Betty (verloskundige) riep nog dat ik dan lekker kon gaan douchen en wat uitrusten. Die douche heb ik gehaald en was heerlijk. Streng als Mark is, moest ik er echt na een kwartiertje onder vandaan. En toen begon de ellende dus pas echt. De ene heftige wee na de andere volgde. Ik wist dus echt geen raad meer met mezelf. Stortte het liefst van het dak af (net als ik met Mika erg gewenst heb tijdens de bevalling van hem). Helaas was dat geen optie ;-)

Toen Betty na middernacht kwam en verkondigde dat ik 4 cm ontsluiting had, zakte de moed me in de schoenen. Na zo'n tijd pijn lijden en dan nog 6 cm te gaan. Wat een hel! Ik vroeg hoe lang het nog zou gaan duren. Betty dacht dat ik voor 3 uur wel mijn kindje zou hebben. Tuuuuurlijk!!!! Ik geloofde er geen drol van. Ik kon wel janken. Toch had ze gelijk. Rond half 1 zijn de vliezen gebroken en om 10 voor 2 mocht ik gaan persen. Mijn God, wat heb ik (al grommend) geperst! En ja hoor, daar was ie om 2 over 2. Was het dus toch nog veel sneller gegaan dan de verwachting was. Als mosterd na de maaltijd moest er nog gehecht worden. Daar waar ik bij Mika volledig afgebeuld was, ging het nu bijna pijnloos. Ik had meer last van de kramp in mijn benen die ik nog omhoog moest houden dan dat het hechten echt pijn deed. Nee, Betty is een goede verloskundige! Ik was echt super blij dat ze me bij heeft gestaan tijdens de bevalling. Zij is echt iemand die veel rust geeft, het voor een groot deel aan jou over laat (door vertrouwen te geven) en je toch goed bij de les houdt. Een beter iemand had ik niet kunnen wensen. Ik ga proberen of ik met de nacontrole bij haar terecht kan. Dat lijkt me leuk.

Na wat heftige dagen gaat het nu echt goed met me. Lukas drinkt goed en heeft vannacht zelfs een ruk gemaak van 2.00 uur tot 6.45 uur. Ik heb wel 3 keer op de klok gekeken of het werkelijk al zo laat was. Wat was ik heerlijk uitgerust! Hahaha! Ondertussen hoorde ik Mika kletsen tegen half 8. Ik ben hem gaan halen en heb gezellig met hem ontbeten. Ondertussen meldde Lukas zich weer. Zo zaten we gedrieën te eten. Mika was in zijn nopjes en is uiteindelijk met een positief gevoel met paps de deur uit gegaan om naar "de kinderen" te gaan.

Lukas plast en poept goed. Ook het slapen gaat nu goed. Ik hoop dat dat doorzet. Gisteravond heeft het manneke enorme krampen gehad. We zijn er zoet mee geweest tot een uur of half 11.