De dag begon om 06:30 toen er een peuter naast mijn bed stond die enigzins beteuterd zei: "Ik kan niet meer rusten.." hij wist natuurlijk best dat hij te vroeg zijn kamer uit was gegaan, namelijk voordat de lamp brand (om zeven uur).
Strijd nummero uno!
06:30
Ellis: "Miek!!! Het is halluf zeven!!, terug naar je kamer en wachten totdat de lamp aan is!".
Miek: Reng beng knal met de slaapkamerdeur.. gil, krijs, schreeuw en nogmaals reng beng knal met zijn eigen slaapkamerdeur..
Luuk: wakker..
Mam: "bbllggghhh..."
Pap: "De pleuris en zo"
Straf: Geen kindertv.
06:55
De dag is begonnen, o zo fijn..
Er dient op de pot gezeten te worden en omgekleed..
Uiteindelijk krijg ik met enig grof geweld zijn pyamabroek uit, maar bij het hemd stagneert het.. de tijd dat ik met veel lichamelijke inzet het jong op die pot zet of zijn kleren aanforceer is voorbij, dat is veel te vermoeiend en zal er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet toe leiden dat het morgen makkelijker zal gaan, en dus..
Ik haal vanuit de keuken een schaar.. ga daarmee voor Mika staan en zeg: "Je kunt kiezen, of je doet zelf het hemd uit, of ik knip het van je lijf!", nou.. dat hemd ging in één soepele beweging dus uit.
Maar goed, er was nog een luier te gaan, ik had ondertussen de schaar al weggelegd en Mika lag alweer op de grond te trappen en rollen.. Pakt Ellis de schaar en roept: "Je kunt nu kiezen, of je doet die luier zelf uit, of ik knip hem van je lijf!" Miek was niet van plan mee te werken en dus.. KNIP, Ellebel knipt zo die luier los! hèhè
Je zou zomaar kunnen denken dat daar humor in zit, nou.. niet op dat tijdstip dus en zeker niet als je weet dat er nog een héééle lange dag volgt.
Ik heb de jongens vandaag van de crèche gehaald (hun tweede dag) alwaar het erg goed gaat, we hebben een goed gevoel bij deze crèche, goeie leidsters (bestaan er ook leiders?), prima.. Het ophalen van het spul is wel een enorme crime moet ik zeggen, 20 minuten fietsen, 15/20 minuten de kids verzamelen en inpakken en dan nog eens 20 minuten terug (in deze ook nog eens met een paar blokken die tegen de remschijf aanliepen, zonder gereedschap bij de hand), da's echt pittig. En nu was ik nog vrij, maar op een werkdag zal het slopend zijn.
Ze zitten daar echt goed, da's toch wel het belangrijkste. Ik merk ook aan deze leidsters dat ze 'onze kinderen' zien, dus dat ze echt proberen 'onze kinderen' te leren kennen, ze zijn oplettend, ze voelen ze aan en zijn geïnteresseerd, heel goed.
Maar goed, wat ik eigenlijk wou zeggen is dit.. Ik merk dat ik het als ik alleen ben met de kids niet zo leuk vind, het gaat allemaal goed, ik zorg goed voor ze, ze komen niets te kort, zouden ze in staat zijn een weloverwogen antwoord te geven dan weet ik zeker dat ze positief reageren op de vraag of ze het leuke pappadag hebben gehad.. Ik ben ook best wel makkelijk voor Miek in situaties dat ie het moeilijk heeft, hij krijgt best veel voor elkaar, meer dan wanneer beide ouders thuis zijn, in die zin hebben de kids een leuke tijd met pap. Alleen, pappa zelf vind het niet leuk. Het is erg hard werken, je bent keihard aan het werk, ze aan het basaal opvangen, begeleiden, corrigeren etc.. maar dat maakt je een goeie oppas, en niet een vader, dat vader gedeelte schiet er eigenlijk bij in, voor mijn gevoel dan.. Ik mis dan de waardevolle tijd met mijn kids.
Ik heb vandaag Mika een Sinterklaassetje van PlayMobile gegeven, omdat ie het zo goed heeft gedaan op de nieuwe crèche. Was ie errug blij mee, Sinterklaas heeft voor dit jong iets magisch, het hele jaar door trouwens, nou zodoende. Had natuurlijk ook iets voor Luuk willen kopen maar ik kon niet echt iets leuks vinden dus dat komt wel een andere keer dan..
O ja, en hij pieste weer eens in zijn broek, ik vroeg tot vier keer toe of ie moest plassen maar hij zei van niet, ik had er eigenlijk een punt van moeten maken want ik zag het natuurlijk wel dat ie moest, maar ik liet het liggen en zo stond ie mij ineens glazig aan te kijken met de boodschap: "Ik plas!" en zo kon ik een paar plasjes opruimen..
Ik probeer hem in dit soort situaties tegenwoordig wel (zachtzinnig weliswaar) te laten 'bloeden', de bedoeling is namelijk dat hij leert dat het vooral
voor hemzelf vervelend is, en dus niet zozeer voor pappa (al is dat ook zo).
Hij wilde natuurlijk meteen zijn natte broek uit, daar heb ik hem nog mee geholpen.. Maar hij mocht verder wel in zijn blote billen verder eten, vond ie niet leuk, hèhè wat ben ik toch ik toch weer naar en gemeen.
Nou goed, als het kwartje maar een keertje valt.
Het is nu 21:04, Ellis is nog niet thuis en volgens mij hoor ik Lukas huilen, ga er maar even naar toe.
Tja, het zijn lange dagen..
Tja, ik kan Mark erg goed volgen. Als ouder wil je het graag fijn hebben met je kinderen en enigszins relaxed je dag doorkomen met hen. De realiteit ligt iets anders helaas. Tuurlijk hebben we 2 fantastische kinderen, maar deze schatjes slokken ook al de energie op (zoals waarschijnlijk alle kinderen doen). 's Ochtends begint de dag al vroeg. Mika is erg op Lukas gericht. Zeg ik tegen Luuk:"Kijk Luuk, een olifant!" Vervolgens grist Miek als een idioot de olifant uit de bak. Alles wat Lukas heeft, moet hij hebben. Doet Lukas niet wat Mika wil, dan wordt Lukas met grof geweld bij zijn hoofd gepakt en even heen en weer geschud. Natuurlijk vindt de kleine man dat niet zo leuk en laat dat met veel geluid weten. En zo ben je de hele dag druk bezig met alles enigszins gestroomlijnd te laten verlopen. Corrigeren waar nodig en ombuigen als dat mogelijk is. Na gewerkt te hebben en/of een korte nacht gehad te hebben, voelt dat best onmogelijk en zie je even de leuke dingen niet meer. Tja, men noemt dat opvoeden. De dankbare taak van de ouder ;-) Ben je met z'n tweeën, dan kan je elkaar aanvullen, ondersteunen en afwisselen. Respect voor de alleenstaande ouder! Voor mij betekent vader of moeder zijn dus niet alleen het leuke doen met de kids. Ja, dat doen vaak de ouders die hun kind slechts eens in de zoveel tijd zien. De standaard ouder heeft de lusten en dus ook de lasten.
