De dag begon om 06:30 toen er een peuter naast mijn bed stond die enigzins beteuterd zei: "Ik kan niet meer rusten.." hij wist natuurlijk best dat hij te vroeg zijn kamer uit was gegaan, namelijk voordat de lamp brand (om zeven uur).
Strijd nummero uno!
06:30
Ellis: "Miek!!! Het is halluf zeven!!, terug naar je kamer en wachten totdat de lamp aan is!".
Miek: Reng beng knal met de slaapkamerdeur.. gil, krijs, schreeuw en nogmaals reng beng knal met zijn eigen slaapkamerdeur..
Luuk: wakker..
Mam: "bbllggghhh..."
Pap: "De pleuris en zo"
Straf: Geen kindertv.
06:55
De dag is begonnen, o zo fijn..
Er dient op de pot gezeten te worden en omgekleed..
Uiteindelijk krijg ik met enig grof geweld zijn pyamabroek uit, maar bij het hemd stagneert het.. de tijd dat ik met veel lichamelijke inzet het jong op die pot zet of zijn kleren aanforceer is voorbij, dat is veel te vermoeiend en zal er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet toe leiden dat het morgen makkelijker zal gaan, en dus..
Ik haal vanuit de keuken een schaar.. ga daarmee voor Mika staan en zeg: "Je kunt kiezen, of je doet zelf het hemd uit, of ik knip het van je lijf!", nou.. dat hemd ging in één soepele beweging dus uit.
Maar goed, er was nog een luier te gaan, ik had ondertussen de schaar al weggelegd en Mika lag alweer op de grond te trappen en rollen.. Pakt Ellis de schaar en roept: "Je kunt nu kiezen, of je doet die luier zelf uit, of ik knip hem van je lijf!" Miek was niet van plan mee te werken en dus.. KNIP, Ellebel knipt zo die luier los! hèhè
Je zou zomaar kunnen denken dat daar humor in zit, nou.. niet op dat tijdstip dus en zeker niet als je weet dat er nog een héééle lange dag volgt.
Ik heb de jongens vandaag van de crèche gehaald (hun tweede dag) alwaar het erg goed gaat, we hebben een goed gevoel bij deze crèche, goeie leidsters (bestaan er ook leiders?), prima.. Het ophalen van het spul is wel een enorme crime moet ik zeggen, 20 minuten fietsen, 15/20 minuten de kids verzamelen en inpakken en dan nog eens 20 minuten terug (in deze ook nog eens met een paar blokken die tegen de remschijf aanliepen, zonder gereedschap bij de hand), da's echt pittig. En nu was ik nog vrij, maar op een werkdag zal het slopend zijn.
Ze zitten daar echt goed, da's toch wel het belangrijkste. Ik merk ook aan deze leidsters dat ze 'onze kinderen' zien, dus dat ze echt proberen 'onze kinderen' te leren kennen, ze zijn oplettend, ze voelen ze aan en zijn geïnteresseerd, heel goed.
Maar goed, wat ik eigenlijk wou zeggen is dit.. Ik merk dat ik het als ik alleen ben met de kids niet zo leuk vind, het gaat allemaal goed, ik zorg goed voor ze, ze komen niets te kort, zouden ze in staat zijn een weloverwogen antwoord te geven dan weet ik zeker dat ze positief reageren op de vraag of ze het leuke pappadag hebben gehad.. Ik ben ook best wel makkelijk voor Miek in situaties dat ie het moeilijk heeft, hij krijgt best veel voor elkaar, meer dan wanneer beide ouders thuis zijn, in die zin hebben de kids een leuke tijd met pap. Alleen, pappa zelf vind het niet leuk. Het is erg hard werken, je bent keihard aan het werk, ze aan het basaal opvangen, begeleiden, corrigeren etc.. maar dat maakt je een goeie oppas, en niet een vader, dat vader gedeelte schiet er eigenlijk bij in, voor mijn gevoel dan.. Ik mis dan de waardevolle tijd met mijn kids.
Ik heb vandaag Mika een Sinterklaassetje van PlayMobile gegeven, omdat ie het zo goed heeft gedaan op de nieuwe crèche. Was ie errug blij mee, Sinterklaas heeft voor dit jong iets magisch, het hele jaar door trouwens, nou zodoende. Had natuurlijk ook iets voor Luuk willen kopen maar ik kon niet echt iets leuks vinden dus dat komt wel een andere keer dan..
O ja, en hij pieste weer eens in zijn broek, ik vroeg tot vier keer toe of ie moest plassen maar hij zei van niet, ik had er eigenlijk een punt van moeten maken want ik zag het natuurlijk wel dat ie moest, maar ik liet het liggen en zo stond ie mij ineens glazig aan te kijken met de boodschap: "Ik plas!" en zo kon ik een paar plasjes opruimen..
Ik probeer hem in dit soort situaties tegenwoordig wel (zachtzinnig weliswaar) te laten 'bloeden', de bedoeling is namelijk dat hij leert dat het vooral voor hemzelf vervelend is, en dus niet zozeer voor pappa (al is dat ook zo).
Hij wilde natuurlijk meteen zijn natte broek uit, daar heb ik hem nog mee geholpen.. Maar hij mocht verder wel in zijn blote billen verder eten, vond ie niet leuk, hèhè wat ben ik toch ik toch weer naar en gemeen.
Nou goed, als het kwartje maar een keertje valt.
Het is nu 21:04, Ellis is nog niet thuis en volgens mij hoor ik Lukas huilen, ga er maar even naar toe.
Tja, het zijn lange dagen..
Zeker Pappie, vader zijn is een verantwoordelijke baan.Die je niet mag onderscchatten. Zeker kinderen zullen er alles aan doen om je uit te testen. Hoe ver kan ik gaan. Maar zoals je het zelf al verwoord het heeft toch ook iets mooi's.En dat is het belangrijkste voor je zelf en de kinderen.
BeantwoordenVerwijderenDus Pappie volhouden maar.
Het vrouwtje van kabouter plop vond het vroeger ook een hele klus met haar drie belhamels, dus snapt ook zij goed wat je voelt/jullie voelen. Met eerst twee meisjes ging het gemakkelijker. Het tweede dochtertje wilde ook om 7 uur sprookjes luisteren, door de week niet erg. Dan was moeders al op voor papa om samen te ontbijten en broodtrommel te vullen, maar in het weekend.... Mijn oplossing: ik liet ze heerlijk bij ons in bed schuiven en na een kwartiertje wil je er zelf ook graag uit.Beneden lummelde ik dan wel wat verder tot ik echt zin in de nieuwe dag had. Want echt waar, kinderen vreten energie. Mijn dochtertjes en mijn kleinkinderen zijn toch echte schatten, waar ik me graag voor inzet en welke ik zeer lief heb en ze dat graag laat voelen. Dat gevoel dragen ze hun hele verdere leven mee. Dus Mark en El, liefdevolle ouders gaan boven perfecte opvoeders.Breng het tweetal maar gauw eens bij mij en gaan jullie twee maar eens een paar dagen voor jullie zelf nemen. Lijkt me heel zinvol, Liefs mam
BeantwoordenVerwijderenJa, kinderen hebben is niet altijd even leuk. Zo ben ik vandaag enorm moe omdat Sem me vanacht wel 10 keer wakker heeft gemaakt tussen 00.00 en 5.15. Heb dus totaal géén nachtrust gehad. De vorige nacht gebeurde het 5 keer en dat vond ik toen al veel. Als je denkt dat het erg is, kan het altijd nét nog een tandje erger. :(
BeantwoordenVerwijderenVandaag ben ik dan ook erg moe en als Sem dan ook nog moeilijk gaat doen met drinken, heb ik eigenlijk wel zin om te zeggen:"Niet zeuren en gewoon kiezen of je wilt drinken of niet!" Maar Sem doet niet moeilijk met drinken om mij te pesten. Dus probeer ik mij maar te verplaatsen in wat zij graag zou willen. Wat haar het beste zou helpen. Vanuit die gedachte voel ik dan mijn frustratie wegebben. En jawel, even later volgt er een keiharde boer. Daarom was madam dus aan het wel-niet willen drinken en huilen tussen het drinken door. Als ik op het werk geirriteerd raak van het gedrag van sommige kinderen, probeer ik me ook in hen te verplaatsen. Meestal werkt dat bij mij. Misschien helpt jou dat ook? In elk geval veel succes! :) Enneh, misschien moet je gewoon tijdelijk even minder eisen stellen aan jezelf en Miek. Er is nog tijd genoeg om te leren jezelf aan te kleden en naar de wc te gaan als je voelt dat je moet, maar een periode met je kinderen overdoen kan niet. Je wilt graag genieten van je kinderen en misschien moet je dan maar gewoon dingen gaan doen waar jullie samen van kunnen genieten. Dan laat je het "opvoeden" maar even op een laag pitje staan tot jij en Miek weer beter in jullie velletje zitten en vrolijker zijn. Je kan nou eenmaal niet alles tegelijk en gelukkig zijn is toch gewoon het allerbelangrijkste. Niet dan? :)