stijve Miek

Vandaag maar wat later Mika gaan ophalen, zijn hele leven kom ik tussen half en kwart voor 5 het jong halen, maar de laatste tijd heb ik zoveel moeite om hem mee te krijgen dat ik maar wat later ben gekomen.
De laatste paar keer kreeg ik weer de ouwe getrouwe 'stijve' Miek, brullend dat ie daar blijven wil, rennend door de gangen net zolang totdat ik hem ergens in de personeelskeuken  achter de vuilnisbak vandaan moet plukken. Te veel werk voor een moeie postsorteerder.
Vandaag has meneer natuurlijk weer niet geslapen maar hij denderde nog volop mee met de groep, in de tuin dit keer, rennen en glijen, wat een leven. Ze hadden een muts gemaakt (met veer er op) en heb die op de fiets op zijn kop gezet.
Sprak de vader van Iris nog even, die vertelde dat ie bij de post had gewerkt en het te zwaar vond, zijn rug zei: "auw". verbaasde me niet, hoor elke dag heel vaak ruggetjes "auw" roepen.
Iris schreeuwde "Pappa Mika!", en ja, dat ben ik dus, Pappa Mika.
Heb Miek net een doosje drinken gegeven en roept momenteel: "op". Dat is inderdaad juist, de inhoud heeft zich in zijn kleding begeven, naar kind. Ga hem maar eens flink straffen, ben een groot voorstander van de daar-wordt-je-hard-van-opvoeding dus daar maak in dit soort situaties grof gebruik van, en verder is het natuurlijk gewoon leuk om hem te slaan, kan ik mijn ei kwijt.
En zo "sla" ik 2 vliegen in 1 "klap".

30 minuten later..
Was Mika aan het verschonen en in een schone myama aan het hijsen terwijl hij met een glazen VitamineD potje aan het spelen was.. Laat ie het potje vallen, zo op zijn lip, tand door de lip, bloed droop van zijn kin. En ik had 'm geeneens geslagen!