Het lijkt wel of het success in de opvang/opvoeding van een kind afhangt van het evenwicht binnen een huwelijk. En zo is het wel te begrijpen dat de meeste mensen ervoor kiezen een huwelijk aan te gaan met een soortgenoot van de andere sekse.
Ik zie bij veel mannen de neiging om wat te snel te gaan met hun kind, verwachtingen te hebben waaraan het kind niet kan voldoen. het kind zijn eigen keuzes laten maken onder het mom: "Daar leert ie alleen maar van." In het spelen met het kind vind je dat ook terug.
Zelf betrapte ik mij er eens op een balletje omhoog te gooien in de veronderstelling dat mijn baby van 5 maanden het uit de lucht zou plukken en zou roepen: "Kijk pap, ik heb hem!" en dat terwijl het kind nog maar net rechtop kon zitten, zijn armen kwamen niet verder dan wat spastisch gespartel.
Een kind zal op deze manier worden geconfronteerd met het feit dat ie heel veel niet kan. Dit is voor een kind een belangrijke stimulerende prikkel om (zoals een vogeljong) te fladderen met zijn vleugels in de hoop dat ie opstijgt, dit tegen beter weten in.
Gevalletje 'wishfull thinking'? Misschien zit het wel dieper.. ik denk dat wij mannen eigenlijk stiekempjes niets liever willen dan het jong zo snel mogelijk klaarstomen voor de boze buitenwereld en dan het nest uitschoppen. Ziedaar de neiging te snel te gaan, het kind moet groot en sterk worden!
Zelf betrapte ik mij er eens op een balletje omhoog te gooien in de veronderstelling dat mijn baby van 5 maanden het uit de lucht zou plukken en zou roepen: "Kijk pap, ik heb hem!" en dat terwijl het kind nog maar net rechtop kon zitten, zijn armen kwamen niet verder dan wat spastisch gespartel.
Een kind zal op deze manier worden geconfronteerd met het feit dat ie heel veel niet kan. Dit is voor een kind een belangrijke stimulerende prikkel om (zoals een vogeljong) te fladderen met zijn vleugels in de hoop dat ie opstijgt, dit tegen beter weten in.
Gevalletje 'wishfull thinking'? Misschien zit het wel dieper.. ik denk dat wij mannen eigenlijk stiekempjes niets liever willen dan het jong zo snel mogelijk klaarstomen voor de boze buitenwereld en dan het nest uitschoppen. Ziedaar de neiging te snel te gaan, het kind moet groot en sterk worden!
De vrouw daarentegen zie je vaak te langzaam gaan, te voorzichtig en beschermend. Vooral alles veilig houden en op het leeftijdsniveau van het kind, stel je voor dat ie gefrustreerd raakt, of schrikt.. bbrr..
In het spel zie je de vrouw heerlijk voorspelbaar spelen met het kind, het balletje wordt zo godsgruwelijk langzaam zijn richting op geduwd dat het kind moeders aankijkt met zo'n blik van: " Wat denk je dat ik ben? Een baby?!"
Kortom, het kind zal worden overladen met de boodschap dat ie al heel veel wel kan. Ook deze boodschap is belangrijk voor het kind, daar waar hij vanuit frustratie met zijn vleugels aan het fladderen is omdat pappa hem net heeft verduidelijkt dat ie nog heel veel te leren heeft weet hij nu dat ie kans van slagen heeft, hij kan tenslotte al heel veel.
Gevalletje 'wishfull thinking'? Ook hier denk ik dat het vanuit het diepe instict van de vrouw komt. Die wil eigenlijk heel stiekempjes haar kind het liefst zo lang mogelijk zo dicht mogelijk bij zich houden, lekker tegen moeders borsten, veilig en warm. Ziedaar de neiging te langzaam te gaan, het kind moet klein en koddig blijven!
In het spel zie je de vrouw heerlijk voorspelbaar spelen met het kind, het balletje wordt zo godsgruwelijk langzaam zijn richting op geduwd dat het kind moeders aankijkt met zo'n blik van: " Wat denk je dat ik ben? Een baby?!"
Kortom, het kind zal worden overladen met de boodschap dat ie al heel veel wel kan. Ook deze boodschap is belangrijk voor het kind, daar waar hij vanuit frustratie met zijn vleugels aan het fladderen is omdat pappa hem net heeft verduidelijkt dat ie nog heel veel te leren heeft weet hij nu dat ie kans van slagen heeft, hij kan tenslotte al heel veel.
Gevalletje 'wishfull thinking'? Ook hier denk ik dat het vanuit het diepe instict van de vrouw komt. Die wil eigenlijk heel stiekempjes haar kind het liefst zo lang mogelijk zo dicht mogelijk bij zich houden, lekker tegen moeders borsten, veilig en warm. Ziedaar de neiging te langzaam te gaan, het kind moet klein en koddig blijven!
Het moge duidelijk zijn dat ook mannen graag hun kind dicht bij zich willen houden, net zo goed als vrouwen ook graag hun jong groot en sterk zien worden en het nest uit zien vliegen, maar ja,.. instinct.
Zowel mannen als vrouwen zitten er een beetje naast maar de combinatie van die twee kan leiden tot een evenwichtige opvang/opvoeding van het kind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten