Op zich gaan de dagen best snel voorbij. De nachten vind ik het ergst. Ik wordt werkelijk iedere nacht om het anderhalf à 2 uur wakker door pijn of plasperikelen. Ook begint 's avonds de buikpijn als ik in bed lig. Voor Mark wordt het volgens mij steeds pittiger om naast zijn vrouw te liggen. Eerst al die enorme worst die tussen ons in ligt en dan nu ook nog eens een super onrustige vrouw die iedere keer haar ruimteschip (cq bed)verlaat en zich er vervolgens weer in moet hijsen. Af en toe steunen en kreunen en niet meer weten waar heen te moeten met het logge lijf. Hij vraagt me iedere keer of hij iets kan doen, maar ik zou niet weten wat. Ik kan er zelf niet eens wat aan doen. Vooral rustig blijven en goed ademhalen. Het lastige is dat ik me maar iets verkeerd of te snel hoef te bewegen en een enorme pijnscheut schiet door mijn lijf. Gisteravond was de baby enorm onrustig. Hij bleef maar draaien en trappen met zijn voetjes of knietjes. Een pijnlijke aangelegenheid. Vanwaar toch die onrust? Nog even volhouden maar.
Gisteren overdag had ik een enorme prutdag. Ik was super moe en zag het allemaal even niet meer zitten. Gelukkig, zelfs na een zoveelste prutnacht, voel ik me vandaag veel opgewekter. Eigenlijk ging het al beter nadat ik flink gezeurd had toen ik Mirjam-Moniek (en later nog even mijn mams) aan de telefoon had. Ik ben gauw eten gaan koken en vervolgens op de fiets Mika gaan halen. Mark bood nog aan Mika te halen, maar eigenlijk vond ik het wel lekker om er even uit te gaan. Daarbij werkt Mark zich ook de pestpokken en wil ik hem graag enigszins heel aan mijn zijde hebben als ik moet bevallen ;-) Hij gaat nu om half 8 de deur uit en komt vaak pas rond of na half 5 thuis. Ze werken met nieuwe tijden bij de post en hebben het stampend druk. Flink aanpoten dus met als gevolg een vermoeide papa die eigenlijk zijn nachtrust ernstig hard nodig heeft... Ik had verwacht een vervelende Mika aan te treffen (zoals vorige week), maar meneer was in opperbeste stemming!!! Zonder problemen het kinderdagverblijf verlaten en zelfs de trap naar huis vormde gisteren geen obstakel. Dat zorgt er dan weer voor dat ik veel meer lucht over heb voor het mannetje. Samen gegeten en nog even lekker gepuzzeld. Toen ik zei dat we na 'deze puzzel' gingen plassen en tanden poetsen, was zelfs dat geen probleem. Meneer was eigenlijk ook wel moe. Grote plas op de wc doen, tanden poetsen, papa een kus geven met de blote billen (nou ja, de kus natuurlijk gewoon met de mond... hahaha) en dan lekker in de pyjama zodat er nog een verhaaltje gelezen kon worden. De laatste dagen ligt Mika er vaak tussen kwart voor 7 en half 8 in. Je bent immers al gauw een half uur verder als je het plassen, tanden poetsen, kusjes uitdelen, pyjama aantrekken, lezen en zingen meerekent. Maar over het algemeen is er dus rust in huis vanaf half 8. En dat vind ik heerlijk! Als ik het nog trek, doe ik daarna de afwas (Mark ligt dan al geheel uitgeblust op bed), ga ik douchen en lig ik zelf rond 8 uur in bed. Dan vind ook ik het wel weer leuk geweest.
Morgen heb ik een afspraak bij de verloskundige. Stiekem had ik gehoopt er niet aan toe te komen, maar aan de andere kant vind ik het ook wel weer leuk om Betty even te zien. In de verloskundigepraktijk werken 5 dames; Carien, Kirsten, Willemijn, Alice en Betty. Allemaal leuke dames, al heb ik natuurlijk zo mijn voorkeur. Ik ben dan ook best benieuwd wie ik tegen ga komen bij de bevalling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten