Pagina's

maandag 16 november 2009

Kots en zo.. [deel 2]

10:00
Brrr.. wat een nacht, ditmaal was het Ellis die 2 á 3 emmers nodig had om haar maaginhoud op te vangen.
De buik doet al een tijdje pijn waarschijnlijk omdat het mensenkind die zich daarin bevind bezig is grote schoonmaak te houden zodat hij er zonder slag of stoot uit kan glijden. Dit heeft tot gevolg dat een aantal organen aan het verhuizen zijn of al zijn verhuist, dus waar eerst de maag zat kan nu iets heel anders zitten, de lever of zo... in ieder geval volkomen voorstelbaar dat dit tot enig gerommel kan leiden.
Wij denken vandaag Mika maar naar Oma Angela te doen, het gaat vooral om morgen omdat ik dan moet (bij voorkeur althans) werken en Ellis dan alleen met Mika is, da's misschien wat zwaar.
De komende week is bij de post een belangrijke week aangezien er een nieuw systeem zal worden ingezet vanaf maandag (vandaag dus), geen zin om uit te leggen maar dit systeem staat al jaren ter discussie en zal onherroepelijk leiden tot een heleboel onrust en ellende. Feit is dat het wel prettig is de eerste ervaringen van dit systeem op te doen zodat ik niet later nog opnieuw ingewerkt hoef te worden. Daar komt bij dat ik straks -als de buik van Ellis zich heeft opengeklapt- toch wel een tijdje thuis zal zijn.
11:30
Nou, Mika is dus bij Oma Angela, heb zelf even boodschappen gedaan en Ellis ligt in bed.
Zelf voel ik mij ook niet zo lekker maar dat kan ook liggen aan het feit dat het een prutnacht was, en nog niet echt goed heb gegeten.
Dat de straat hier open ligt is ook niet prettig, Ellis maakt zich er zorgen over dat de brandweer niet bij het huis kan komen (voor het geval dat ze bevallen gaat en via het raam naar buiten moet). Ook blijft al dat zand aan de schoenen kleven waardoor de gang niet schoon te houden is. Het is ook geen standaard zand zoals je op het strand vind, het heeft iets plakkerigs.. olie misschien?
Daar komt bij dat de verlichting in het trappenhuis kapot is en na 2 keer bellen met de woningbouw het nog niet is gemaakt, de verloskundige zal geen moer zien, laat staan een deurbel. Deze verlichting is niet zelf te fixen, zit erg hoog en er moet een speciaal soort lamp in.
Al bij al is het een betere draagtijd geweest als met Mika, de pijntjes en ongemakken zijn niet mis maar door Ellis goed gedragen, beetje jammer dat ze nu dan dit krijgt. Misschien een virusje of zo, Mika spoot tenslotte ook zijn gal eruit een paar dagen terug. Zou het wel fijn vinden als ik deze keer mag overslaan, anders krijg je weer zo'n zielig hoopje gezin.
Er dient trouwens nog te worden opgemerkt dat Ellis een paar dagen terug de anti-mexicaanse-griep-prik heeft gehad, kan natuurlijk ook een rol spelen.
Goh, ik merk dat ik aan het evalueren sla.. zou het dan toch snel zo ver zijn?
Het zijn spannende tijden, ergens vind ik het doodeng en zwaar ellendig maar ook voel ik mij als een kind die met zijn neus tegen het raam geplakt aan het wachten is op oma, in mijn geval mijn volgende kind.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten